مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست معمولا از طرف کاربران برای مراقبتهای بعد از عمل جراحی سندروم تونل کارپال جستجو می‌شود. اگر در مورد جراحی عصب دست و ترمیم عصب دست سوال دارید، می‌توانید به مطالب دیگر ما مراجعه کنید.
در این مطلب می‌خواهیم به طور کامل در مورد مراقبتهای بعد از جراحی سندروم تونل کارپال صحبت کرده و ببینیم که چگونه می‌توانیم به خوبی از مچ دست خود مراقبت کرده و روند درمان خود را تکمیل کنیم.
سندروم تونل کارپال چیست؟
تونل کارپال یک گذرگاه باریک در مچ دست است که به داخل دست باز می‌شود و توسط استخوان‌های مچ و رباط کارپال عرضی احاطه شده است. عصب میانی از طریق تونل کارپال می‌گذرد و به انگشت شست، سبابه، انگشت میانی و نیمی از انگشت حلقه احساس می‌رسد. بسیاری از تاندون‌ها نیز از این تونل کارپال عبور می‌کنند. در صورت بروز تورم، عصب میانی بزرگ به راحتی تحت فشار قرار می‌گیرد و باعث سندرم تونل کارپال می‌شود. یکی از دلایل درد مچ دست می‌تواند فشار بر روی عصب مدین در تونل کارپال باشد.
سندرم تونل کارپال (CTS) یا چسبندگی عصب دست وضعیتی است که یکی از اعصاب اصلی در ناحیه مچ دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مشکل زمانی اتفاق میفتد که در داخل تونل کارپال فشار وجود داشته باشد. عصب مدیان فشرده می‌شود و قادر به اجرای عملکرد طبیعی خود نیست. علامت رایج سندروم تونل کارپال شامل سوزن سوزن شدن انگشتان و دست به ویژه در شب است.
سندرم تونل کارپال در ابتدا با گزینه‌های محافظه کارانه مانند اصلاح فعالیت بدنی، داروهای ضد التهابی، آتل بندی و تزریق کورتیکواستروئید درمان شود. زمانی که این درمان‌ها دیگر برای تسکین علائم سندرم تونل کارپال کافی نباشد، می‌توان جراحی را در نظر گرفت. جراحی شامل آزاد کردن رباط در مچ دست برای کاهش فشار روی عصب مدیان است. عمل جراحی به صورت سرپایی با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. جراح یک برش کوچک در حدود ۱٫۵ سانتی‌متر در ناحیه مچ ایجاد کرده و با استفاده از دوربین و ابزار تخصصی رباط عرضی کارپ را از داخل به بیرون آزاد می‌کند.
درمان قطعی سندروم تونل کارپال در موارد متوسط و شدید تنها عمل جراحی است و درمان‌های خانگی نمی‌توانند این بیماری را درمان کنند.
مراقبت های بعد از عمل چسبندگی عصب دست
اگرچه زمان بهبودی برای جراحی تونل کارپال می‌تواند در هر فرد متفاوت از دیگری باشد، معمولاً تا چند ماه طول می‌کشد تا به طور کامل بهبود یابد. با این حال، همه بیماران باید مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست را به خوبی انجام دهند تا به حالت اولیه باز گردند. در ادامه به مراقبت های بعد از عمل چسبندگی عصب دست می‌پردازیم:
مراقبت از زخم جراحی
مراقبت از زخم جراحی سندرم تونل کارپال یک جنبه ضروری از روند بهبودی پس از عمل است. پس از انجام عمل جراحی آزادسازی تونل کارپال، پیروی از دستورالعمل‌های جراح برای مراقبت از زخم برای بهبود بهبود و کاهش خطر عفونت بسیار مهم است. ابتدا قبل از لمس محل جراحی، دست های خود را کاملاً بشویید. سپس زخم را طبق دستور جراح خود تمیز کنید. تمیز کردن ممکن است شامل شستن آرام ناحیه با آب و صابون ملایم باشد.
اگر سوال شما این است که برای تنگی کانال دست باید به چه دکتری مراجعه کنیم، باید در جواب به شما بگوییم که پزشکانی با تخصص ارتوپدی مخصوصا پزشکان فوق تخصص ارتوپد می‌توانند بیماری شما را تشخیص و درمان کنند.
محل جراحی را خشک نگه دارید. از فرو بردن دست خود در آب بپرهیزید و در هنگام استحمام احتیاط کنید. اگر جراح پماد آنتی بیوتیک را تجویز کرده باشد، آن را طبق دستور روی زخم بمالید. این پیماد می‌تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند. زخم را برای هر گونه علائم عفونت مانند افزایش قرمزی، تورم، گرما یا ترشح تحت نظر بگیرید. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.
داروهای مورد مصرف پس از جراحی
پزشک پس از جراحی و جهت ارائه مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست ممکن است داروهای مختلفی را برای کمک به مدیریت درد، کاهش التهاب و جلوگیری از عفونت تجویز کند. داروهای خاص تجویز شده می‌توانند بر اساس نیازهای هر بیمار متفاوت باشند. با این حال، داروهای ضد درد برای روزهای اولیه پس از جراحی تجویز می‌شوند.
مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن ممکن است برای دردهای خفیف تا متوسط توصیه شوند. پزشک در برخی موارد ممکن است داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی قوی‌تری را برای کمک به کاهش التهاب و مدیریت درد تجویز کند. در حالی که آنتی بیوتیک‌ها همیشه تجویز نمی‌شوند، اما شاید برای کاهش خطر عفونت در نظر گرفته شوند.
رژیم غذایی پس از جراحی
یک رژیم غذایی متعادل و مغذی برای بهبودی سریع بعد از جراحی تونل کارپال مهم است. در حالی که محدودیت‌های غذایی خاصی اغلب اعمال نمی‌شود، اما تمرکز بر برخی مواد مغذی می‌تواند در روند بهبودی موثر باشد. رژیم غذایی مربوط به مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست می‌توانید مواد غذایی زیر را لحاظ کنید:
- پروتئین برای ترمیم بافت و بهبود زخم بسیار موثر است. منابع پروتئین بدون چربی مانند مرغ، ماهی، گوشت بدون چربی، تخم مرغ، محصولات لبنی، حبوبات و توفو را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
- ویتامین C موجود در میوه‌هایی مانند پرتقال، لیمو، کیوی و همچنین سبزیجاتی مانند فلفل دلمه‌ای و کلم بروکلی برای تشکیل کلاژن مهم است و به روند بهبودی کمک می‌کنند.
- روی به عنوان یک ماده معدنی مهم اغلب برای بهبود زخم توصیه می‌شود. منابع خوب روی شامل گوشت، لبنیات، آجیل و غلات کامل (گندم کامل، برنج قهوه‌ای، جو، ذرت، دانه‌های کینوا و جوانه گندم) هستند.
- اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی‌های چرب مانند سالمون و خال مخالی، دانه کتان، دانه چیا و گردو خواص ضد التهابی دارند که می‌توانند به کاهش التهاب و بهبودی سریع کمک کنند.
نکته: مصرف غذاهای فرآوری شده را به حداقل برسانید، زیرا ممکن است التهاب را بیشتر کنند. بهتر است غذاهای کامل و غنی از مواد مغذی را انتخاب کنید.
نکات کلی مراقبت های بعد از عمل چسبندگی عصب دست
یکسری نکات مهم برای مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست توسط پزشک تجویز می‌شوند که بهتر است آنها مو به مو انجام دهید. این نکات مهم به شرح زیر هستند:
- دست خود را برای کاهش تورم و بهبود گردش خون بالاتر از سطح قلب قرار دهید. از بالش یا کوسن برای نگه داشتن دست خود در هنگام استراحت یا خواب استفاده کنید.
- در هفته‌های اولیه پس از جراحی از بلند کردن اجسام سنگین و گرفتن محکم چیزها خودداری کنید. بر اساس توصیه جراح به تدریج فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید.
- شما می‌توانید طبق توصیه جراح یا فیزیوتراپیست به انجام تمرینات مربوط به نواحی انگشتان و دست ادامه دهید. برنامه توانبخشی و کمک از فیزیوتراپ به شما در بازگشت سریع به کارهای روزانه کمک زیادی می‌کند.
- پزشک ممکن است آتل مچ دست را در مراحل اولیه بهبودی برای ثابت نگه داشتن دست توصیه کند. توصیه‌های پزشک را در مورد زمان و نحوه استفاده از آتل در طول مدت استفاده دنبال کنید.
- در تمام قرار ملاقات‌های بعدی خود با پزشک شرکت کنید. این بازدیدها برای نظارت بر پیشرفت درمان بسیار مهم هستند. همچنین ملاقات با پزشک برای برداشتن بخیه و ارزیابی روند بهبود مهم خواهد بود.
منبع: mdbonedocs.com
